بررسی تاثیر لیدوکائین وریدی در پیشگیری از بروز آریتمی های قلبی ناشی از درمان تشنج برقی (ECT) حین بیهوشی

ECT یکی از درمان های مفید و موثر در بیماران دچار افسردگی و مانیا می باشد و همچنین یکی از درمان های موفق در بیمارانی است که قادر به استفاده از داروهای ضد افسردگی و ضد جنون نمی باشند. مرگ و میر ناشی از انجام ECT حدود 3 در ده هزار مورد است که بیشتر به دلیل آریتمی های قلبی ناشی از ECT است. لیدوکائین احتمالا به علت تشنج زایی و دپرسیون روی سیستم اعصاب مرکزی در دزهای بالا مورد استفاده قرار نمی گیرد. در این تحقیق تاثیر لیدوکائین با دز 1mg/kg به صورت پروفیلاکسی در بیماران واجد شرایط دریافت ECT که به صورت غیر احتمالی و آسان انتخاب شده بودند انجام گرفت. اطلاعات لازم به روش مصاحبه، مشاهده و پر کردن فرم اطلاعات جمع آوری گردید. بیماران بترتیب ورود به کل دریافت ECT در یکی از دو گروه مورد یا شاهد قرار گرفتند. در گروه مورد 90 ثانیه قبل از انجام ECT لیدوکائین به میزان 1mg/kg به صورت داخل وریدی، 3mg/kg تیوپنتال سدیم و 0.5mg/kg سوکسنیل کولین داخل وریدی تزریق شد و در گروه شاهد به جای لیدوکائین پلاسبو تزریق گردید. بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و سن بالاتر از 55 سال از این مطالعه حذف گردیدند. نتایج بدست آمده گواه این امر است که در گروه مورد 19.5% و در گروه شاهد 34.5% آریتمی قلبی پیدا شده است. لذا تزریق لیدوکائین با دز فوق الذکر قبل از انجام ECT از بروز آریتمی های قلبی کاسته و احتمالا برای بیمار مفید خواهد بود.